Merium Dungeon
Prologue
“ที่นี่สินะ”
ผมเงยหน้ามองหอคอยสูงตระหง่านที่ตั้งอยู่บนพื้นที่รกร้างทางตะวันออกซึ่งปกคลุมด้วยหมอกจางๆ พลางขย้ำแผนที่สีเหลืองซีดในมือเป็นก้อนกลมแล้วโยนทิ้งไปด้านหลัง ว่าแต่ ผมได้บอกหรือยังว่าไอ้แผนที่นี่นอกจากไม่ช่วยอะไรแล้ว ยังพาผมหลงอ้อมโลกไปโผล่ที่บ่อน้ำเน่า จนเกือบถูกมังกรกินไก่ลากลงไปเขมือบในน้ำน่ะ !
แผนที่เฮงซวย คนทำแผนที่เฮงซวย !
ผมกระชับเสื้อคลุมเก่าๆ ก่อนก้าวผ่านประตูที่ชวนให้นึกถึงปากถ้ำของพวกสัตว์ประหลาด ตั้งแต่ก้าวเข้ามา กลิ่นเหม็นอับที่สัมผัสได้จางๆ ทีแรกก็ตีเข้าจมูกจนผมต้องย่นคิ้ว กึ่งอสูรอย่างผมสัมผัสไวเป็นพิเศษ แต่เพราะอาชีพนักล่าค่าหัว ผมจึงจำเป็นต้องฝึกจมูกให้ทนต่อกลิ่นไม่พึงประสงค์ ดังนั้นกลิ่นเหม็นจัดๆ ก็ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดเท่านั้น ไม่ถึงขั้นเป็นลมล้มพับไปให้คนอื่นตามเก็บซาก
แต่ให้ตายเถอะ สมแล้วที่เป็นดันเจี้ยนที่โหดที่สุด แค่กลิ่นยังกินขาด ไม่ต้องพูดถึงมอนสเตอร์ด้านใน คงโหดเอาการ คิดแล้วผมก็แลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองอย่างคึกคะนอง มอนสเตอร์โหดๆ ย่อมคู่กับพวกค่าหัวสูงๆ ที่เข้ามากบดาน เพราะนักล่าค่าหัวส่วนใหญ่ปฏิเสธจะมาที่มีเรียมดันเจี้ยน พวกเขาเรียกที่นี่ว่านรก แต่สำหรับผมที่นี่มันขุมทรัพย์ดีๆ นี่เอง ต่อให้จัดการพวกมีค่าหัวไม่ได้ ลำพังรางวัลจากการจัดการมอนสเตอร์ในนี้ก็พอเลี้ยงผมได้ทั้งปี !
สวรรค์ ผมรอนอนบนกองเงิน มือหนึ่งคือแก้วไวน์ มือหนึ่งกอดเอวสาวน้อยอยู่นะ !
ผมฮัมเพลงอย่างรื่นเริงพลางสำรวจหาทางขึ้นไปยังหอคอย หากผมก็ต้องแปลกใจ มันไม่ปรากฏบันได หรือเส้นทางอื่นที่จะพาขึ้นไปยังชั้นถัดไป ผมกอดอก กัดปากอย่างครุ่นคิด แล้วกวาดสายตาสำรวจรอบด้านอีกครั้ง กำแพงขรุขระเย็นเฉียบมีคบเพลิงอยู่รอบๆ ทิ้งระยะห่างพอดีกัน ตรงนี้ไม่น่ามีปริศนาอะไร ผมจึงก้มมองพื้นที่ยืนอยู่เผื่อว่าจะพบอักขระเวท แต่ก็ต้องผิดหวัง บนพื้นมีเพียงกลุ่มมอสสีเขียวซีดที่ดูน่าสลดใจอย่างบอกไม่ถูก
จู่ๆ ผมก็รู้สึกเหมือนมีของเหลวตกลงหลังคอ พอเอื้อมมือไปแตะ ก็พบว่าของเหลวในมือเป็นสีดำข้นคลั่กน่าขยะแขยง คละคลุ้งด้วยกลิ่นเหม็นอับชวนคลื่นเหียน
นี่คงเป็นต้นเหตุของกลิ่นสินะ
ทันใดนั้น ผมก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองพลาดอะไรไป
ข้างบน !
ผมเงยหน้ามองอย่างตระหนก เจ้าสัตว์ประหลาดดำหนืดไม่ระบุประเภท ที่หน้ามีเพียงปากกลวงๆ สีแดงกระโจนเข้ามาหาผมที่เหวี่ยงเคียวโซ่ไปกระแทกตัวมัน จนของเหลวที่ดำชวนขย้อนของเก่ากระเซ็นมาโดนผม น่าขยะแขยง ! ให้ผมโดนไอ้นี่สู้ให้ผมตกลงไปว่ายบ่อน้ำเน่าเป็นเพื่อนมังกรกินไก่เสียยังจะดีกว่า !
ผมตั้งท่ากระชากโซ่กลับ ทว่ามันกลับติดอยู่ที่เจ้าตัวดำหนืดนั่น
ถึงเจ้านั่นจะไม่มีตา แต่รู้สึกเหมือนมันกำลังสบตาปิ๊งๆ ใส่ผมอยู่เลย
ผมลองกระตุกโซ่ทีหนึ่ง สองที สามที
เจ้าดำเหม็นยังคงนิ่ง โพรงสีแดงแหยะๆ ที่น่าจะเป็นปากขยับผะงาบๆ ชวนสยดสยองอย่างบอกไม่ถูก
ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วหันหลังกลับ ชั่วแวบที่รู้สึกว่าโซ่หย่อนลง ผมก็รีบกระชากมันเข้าหาตัวหวังจะเหวี่ยงไปด้านนอก แต่สิ่งที่เห็นกลับทำให้ผมถึงกับหน้าถอดสี
ไม่มี…ไม่มีทางออก !
ผมพุ่งพรวดไปบริเวณที่เคยเป็นทางเข้า มืออันสั่นเทาลูบไปตามกำแพงขรุขระ เย็นเฉียบ พอลองเคาะดูก็พบว่ามันส่งเสียงทุ้มต่ำแสดงว่าไม่ใช่กำแพงกลวงๆ
บัดซบ นี่มันดันเจี้ยนหรือถ้ำผีสิงวะ ขนลุกเป็นบ้าเลยเว้ย !
ผมกำหมัดทุบกำแพงอย่างหัวเสีย นักล่าค่าหัวอย่างผม ยังไม่ทันสร้างชื่อเสียงก็ต้องมาติดอยู่ในดันเจี้ยนบ้าๆ นี่ซะแล้ว อย่างนี้ใครจะจำชื่อผมได้ล่ะ ! ผมอยากมีชื่อเสียงเป็นที่จดจำนะ !
ว่าแต่ ผมลืมอะไรหรือเปล่านะ
ผมก้มมองโซ่ในมือ สันหลังเสียววาบแปลกๆ
จะว่าไปไอ้สัตว์ประหลาดตัวนั้น…
ผมหันหลังไปมองอย่างเชื่องช้า ด้านหลังที่เคยมีเจ้าดำมืดเหลือเพียงความว่างเปล่า ทิ้งไว้เพียงของเหลวสีดำบนปลายเคียว ใช่แล้ว…ฉากแบบนี้มันคุ้นๆ นะ ให้ผมเดา พอหันหลังกลับไป ผมต้องปะกับไอ้มอนสเตอร์ตัวปัญหานั้นแน่ๆ เพราะอย่างนั้น ผมจะไม่-หัน-กลับ-ไป
ผมหมายมั่นปั้นมือในใจ ก้าวไปข้างหน้าอย่างองอาจ จังหวะเดียวกับที่ถูกกระชากกลับไปด้านหลัง
“เฮ้ย !”
เสียงครางต่ำๆ มาพร้อมกับใบหน้าดำๆ มีเพียงวงกลมสีแดง มันยื่นหน้าเข้ากล้าผมที่หลับตาปี๋ ไม่อยากเห็นอะไรๆ ชวนอ้วกในปากแดงๆ ไปมากกว่านี้
“ออกไป บอกให้ออกไปไงวะ !”
ผมได้แต่ยกขาถีบอากาศ เพราะแขนสองข้างถูกยึดไว้แน่นด้วย…ของเหลวหนืดๆ สีดำ ไม่สิ จะเรียกว่ายึดก็ไม่ถูกสักทีเดียว ต้องเรียกว่าถูกดูดเข้าไปในอะไรๆ เหนียวๆ ดำๆ ที่ส่งกลิ่นน่าคลื่นเหียนต่างหาก
เหม็นชะมัด อึก…ให้ตาย ทำไมหนังตามันหนักขึ้นวะ
ผมพยายามฝืนลืมตา ทว่าสติเริ่มรางเลือนลงทุกที
ในวินาทีสุดท้ายที่ยังได้สติ ผมว่าตัวเองถูกดูดเข้าไปในร่างสิ่งมีชีวิตสีดำนั้น และถ้าสัมผัสไม่ผิดไปล่ะก็ผมว่าตัวของมัน มีอักขระเวทตราไว้
อักขระเวทประเภทเคลื่อนย้าย…ประตู ?
ผมหลับตาลง ปล่อยให้ความง่วงเข้าแทรกแซงเต็มที่
ที่ผมไม่เห็นอักขระเวทที่ไหนเป็นเพราะมันอยู่ที่เจ้านี่สินะ
อย่าให้รู้นะว่าใครเป็นคนคิดประตูแบบนี้ พ่อจัดเคียวเกี่ยวหัวหลุดแน่ๆ !
TBC.
เปิดตำนานมีเรียมดันเจี้ยน ฮ่าๆๆๆ //งานการไม่ทำ
Foon & Mythe 